1.30 De opluchting van de eenzaamheid
Vrienden. Ik herhaalde dat woord een aantal keer in mijn hoofd. Vrienden die voor elkaar klaar staan en er voor …
Vrienden. Ik herhaalde dat woord een aantal keer in mijn hoofd. Vrienden die voor elkaar klaar staan en er voor …
“Wat is er? Hoe bedoel je? Ik was stappen dat wist je?”“Waarom ben je zo ontzettend laat pas terug, Emma …
Ik keek recht in de hoopvolle helderblauwe ogen van Lars en ik wist dat ik dat op geen enkele manier …
Mijn hart maakte een sprongetje. Ik wilde hem zo graag zoenen op dat moment. Maar de angst van afwijzing en …
“… Er zijn roddels over mij rond gegaan waardoor bijna iedereen anders over mij ging denken. Elke dag word ik …
“Ik kan het niet vertellen, sorry.” Tussen de snikken door kon lukte het me nog net om dat uit …
We liepen naar het zwembad toe en lieten ons op de bedjes ploffen. “Kijk eens wat ik bij me heb …
Voordat ik het wist was het alweer tijd om terug te gaan om me om te kleden voor het avondeten. …
Het duurde even voordat ik besefte waar ik was. Ik opende mijn ogen en die waren zwaarder dan normaal, ik …
In een waas leefde ik naar de zomervakantie toe. Het gapende gat was altijd aanwezig waardoor ik zonder enige emotie …