2.6 De verlossing van de anonimiteit
Ik zat op mijn bank en ik had een wijntje ingeschonken voor mezelf. Het drong steeds meer tot me door …
Het moment dat alles wat ik dacht te hebben, alles wat ik zeker dacht te weten allemaal een illusie bleek te zijn. Dat is waar mijn verhaal bij 1.1 begint. Ik neem jou mee in mijn reis door de donkere periode, in de achtbaan die maar niet leek te stoppen. Maar onthoud; aan het einde van de tunnel brand altijd licht. Daarom deel ik mijn verhaal, ik wil jou laten zien dat hoe moeilijk het ook is, het altijd goed kan komen.